Honorowi Obywatele Miasta Koła

Do wyłącznej właściwości rady gminy należy m.in. nadawanie honorowego obywatelstwa gminy.

Antoni Dziatkowiak

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr XXVIII/142/96z dnia 29 maja 1996r.
nadała Panu Profesorowi
Antoniemu Dziatkowiakowi
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

Ponad połowa zgonów w Polsce związana jest z chorobami serca. Dzięki wybitnym kardiologom, naukowcom, opracowującym i wdrażającym nowe techniki badawczo–operacyjne ratowane jest ludzkie życie. Antoni Dziatkowiak, lekarz, profesor medycyny, przysłużył się ludzkości jako współautor pierwszego przeszczepu serca w Polsce (4.I.1969, J. W. Moll). Dokonał pierwszej transplantacji serca w Krakowie (21.X.1988), od 1976 r. dokonywał wszczepiania ludzkich zastawek aortalnych serca w Łodzi i w Krakowie - 700 operacji (najwięcej w Europie), operacje tętniaków aorty, by passy wieńcowe, wdrożył w Krakowie program przeszczepów serca (od 1988 roku wykonano 320 przeszczepów i 15 tys. operacji serca i wielkich naczyń), wykonał łącznie ponad 30 tys. operacji; wdrożył własne metody operacji serca i aorty cytowane w światowym piśmiennictwie medycznym. Przyczynił się do wybudowania najnowocześniejszej w Europie kliniki kardiochirurgii w Krakowie; wykształcenia kadry kardiochirurgów, zorganizowania 10 klinik i zakładów Instytutu Kardiologii w Krakowie liczącego się w Europie. Utworzona w 1979 roku przez prof. Antoniego Dziatkowiaka Klinika Kardiochirurgii w szpitalu im. Jana Pawła II w Krakowie stanowi obecnie jedną z najnowocześniejszych placówek medycznych w Europie.

Wniosek o nadanie profesorowi tytułu honorowego obywatela złożyło Polskie Towarzystwo Lekarskie. Antoni Dziatkowiak współpracował z kolskim ZOZ–em i PTL–em, od lat przyjmując do leczenia operacyjnego pacjentów z ciężkimi chorobami serca.

KRÓTKA HISTORIA KRAKOWSKIEJ KARDIOCHIRURGII
Początki krakowskiej kardiochirurgii datują się od 1938 roku, kiedy to Jan Glatzel (1888-1954) wykonał częściowe usunięcie worka osierdziowego w zaciskającym zapaleniu osierdzia. W późniejszych latach, od roku 1958 pracujący w II Katedrze i Klinice Chirurgii Wydziału Lekarskiego UJ Kornel Michejda (1887-1960) i Jan Oszacki (1915-1982) wykazują zainteresowanie operacjami kardiochirurgicznymi, a ten ostatni wykonał pierwszą w Krakowie komisurotomię mitralną. W tym czasie Włodzimierz Butelski otrzymuje od Polonii Amerykańskiej (Polish Women Alliance) aparat do krążenia pozaustrojowego Kay-Crossa, który, niestety używany był tylko do prac badawczych i ani razu nie został wykorzystany zgodnie z przeznaczeniem.

W okresie 1964-1974 w II Katedrze Chirurgii Akademii Medycznej im. Mikołaja Kopernika szereg operacji kardiochirurgicznych przeprowadził dojeżdżający z Warszawy Wacław Sitkowski. Został on zaproszony do tej współpracy przez dziekanów Leona Tochowicza i Jana Oszackiego. Z zespołu tego wywodzi się Eugenia Zdebska, która pełniła funkcję kierownika Kliniki Kardiochirurgii Dziecięcej w Polsko-Amerykańskim Instytucie Pediatrii Collegium Medicum UJ.

Miejscem naturalnego rozwoju najpierw torakochirurgii, a potem kardiochirurgii był Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Dr Anki (Heleny Wolff), od roku 1990 im. Jana Pawła II.

W szpitalu tym, wówczas Miejskich Zakładach Sanitarnych, utworzono w roku 1949 Oddział Torakochirurgii i przystąpiono do chirurgicznego leczenia wówczas społecznej choroby - gruźlicy płuc.

Jego pierwszym ordynatorem był Józef Gasiński (1903-1989), który od podstaw zorganizował blok operacyjny w obecnym pawilonie kardiochirurgii. W kwietniu 1951 roku wykonał on operację kardiochirurgiczną polegającą na częściowym usunięciu osierdzia z dostępu pozaopłucnowego sposobem Brauera.

W latach 1952-1960 ordynatorem Oddziału Torakochirurgii był Stanisław Laszczak. W okresie tym nastąpił szybki rozwój torako- i kardiochirurgii oraz anestezjologii. Od 1957 roku regularnie organizowano konsultacje kardiologiczne z udziałem Józefa Stanowskiego, światowego pioniera kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej. Rozpoczęto cewnikowania prawego serca. Od 1958 roku wykonywano operacje na otwartym sercu, włącznie z operacjami wad wrodzonych w hipotermii powierzchniowej do 27 C.

W połowie 1960 roku na kilka miesięcy kierownictwo oddziału objął Stefan Bąk (1917-1981). W latach 1961-1979 ordynatorem oddziału przemianowanego w 1975 roku na Centrum Torako-Kardiochirurgii był Michał Juszczyński, uczeń Jerzego Jasieńskiego (1895-1963).

W okresie tym rozwinięto zaplecze diagnostyczne i pozyskano aparaturę, łącznie z polskim aparatem do krążenia pozaustrojowego MPS - produkcji Zakładów Hipolita Cegielskiego (1961). Utworzono Oddział Intensywnej Opieki Medycznej oraz Pododdział Wad Serca. Współpracowano z Zakładem Fizjologii Eksperymentalnej Instytutu Fizjologii AM kierowanym przez W. Wcisłę, gdzie uczestniczono w badaniach nad hemodynamiką krążenia wieńcowego i doświadczalnym zawałem mięśnia serca (Roman Pfitzner). Nawiązano ścisłą współpracę z II Kliniką Chirurgii AM w Łodzi, kierowaną przez Jana Molla. Dzięki niej przeprowadzono 37 operacji serca w krążeniu pozaustrojowym, częściowo wykonanych przy udziale Jana Molla i Antoniego Dziatkowiaka, oraz 457 klasycznych komisurotomii mitralnych i 64 inne operacje serca.

Tradycja i dorobek oddziału, a następnie Centrum Torako-Kardiochirurgii spowodowały, iż Instytut Kardiologii z 8 klinikami, zakładami i zespołami utworzono właśnie w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym.

2 czerwca 1979 roku przenoszą się z Akademii Medycznej w Lodzi do Krakowa uczniowie Jana Molla - Antoni Dziatkowiak i Jerzy Sadowski wraz z zespołem. Antoni Dziatkowiak obejmuje funkcję dyrektora nowo utworzonego Instytutu Kardiologii oraz kierownika Kliniki Chirurgii Serca i Naczyń.

W październiku i listopadzie 1979 roku przeprowadzono 20 operacji na otwartym sercu, by przez kolejne lata do 1997 osiągnąć liczbę ponad 10 000 operacji serca w krążeniu pozaustrojowym, ze śmiertelnością poniżej 5 proc. oraz około 3000 innych operacji kardio, torako-, angio- i ogólnochirurgicznych.

W roku 1980 A. Dziatkowiak zorganizował bank homogennych zastawek serca. W okresie 1980-1996, dzięki współpracy z krakowskim Zakładem Medycyny Sądowej, pozyskano i opracowano ponad 1200 homograftów (ludzkich zastawek aortalnych serca). Z liczby tej ponad 700 wszczepiono chorym. Pozostałe wydano na prośbę innych ośrodków, bądź zamrożono.

Do kolejnych osiągnięć Kliniki poza rutynowymi operacjami wad zastawkowych serca i choroby wieńcowej należy zaliczyć wprowadzenie do codziennej praktyki klinicznej przez Jerzego Sadowskiego "krakowskiego" pierścienia wzmacniającego do plastyki zastawek mitralnej i trójdzielnej. Prowadzenie prac nad doskonaleniem techniki operacyjnej tętniaków aorty piersiowej z opracowaniem sposobu wzmocnienia pierścienia aortalnego za pomocą pasków z nierozciągliwego tworzywa, w tym ponad 200 z homogenną aortą wstępującą. Wyniki operacji ponad 600 tętniaków aorty piersiowej wstępującej i łuku, stawiają ośrodek krakowski na pierwszym miejscu w kraju. Opracowano zagadnienia naprawy wad serca u dorosłych, w tym całkowitej korekcji zespołu Fallota u dorosłych.

Od 1984 roku pod kierownictwem J. Sadowskiego i Z. Samitowskiego w Klinice opracowano i wprowadzono do codziennej działalności program zastosowania krwi własnej pacjentów, pozwalający ograniczyć przetoczenia krwi obcej, a tym samym zmniejszyć zagrożenie pacjentów krwiopochodnymi zakażeniami i immunizacją.

Rozwijano i doskonalono chirurgię wieńcową. Podjęto problem operacyjnego leczenia pozawałowych tętniaków serca, z własną modyfikacją wskazań i techniki operacyjnej plastyki lewej komory.

4 stycznia 1969 roku w Łodzi Jan Moll w asyście Antoniego Dziatkowiaka wykonał pierwszy polski przeszczep serca. Od 20 października 1988 roku rozpoczęto i rozwijano w Krakowie program przeszczepów serca. W jego ramach przeprowadzono do roku 2001 ponad 440 przeszczepów serca. Doskonalono metody immunosupresji u pacjentów z przeszczepionym sercem. Unikalnym w skali światowej osiągnięciem było pomyślne prowadzenie ciąży, porodu i połogu u pacjentki po przeszczepie serca, która 3,5 roku po wymianie serca urodziła zdrowego chłopca.

Od 1996 roku wprowadzono do praktyki klinicznej dynamiczną kardiomioplastykę z zastosowaniem mięśnia szkieletowego, z doskonałym efektem pooperacyjnym. Zastosowano tu specjalne stymulatory serca firmy Medtronic.

W ciągu 25 lat działania Kliniki wypracowano własną metodę kompleksowej rehabilitacji około- i pooperacyjnej w warunkach klinicznych i sanatoryjnych w ścisłej współpracy z kardiologicznymi szpitalami uzdrowiskowymi w Rabce, Busku i Rymanowie. W Nałęczowie prowadzono specjalistyczny program wczesnej rehabilitacji chorych po przeszczepie serca.

W ramach działalności dydaktycznej klinika prowadzi od 1979 roku działalność szkoleniową dla studentów oraz zajęcia podyplomowe dla lekarzy specjalizujących się w kardiochirurgii, torakochirurgii, chirurgii ogólnej, kardiologii, anestezjologii, transplantologii jak również dla pielęgniarek. Działania te zdecydowanie poprawiły zorientowanie lekarzy, a także środowisk pozamedycznych w problematyce kardiologicznej i kardiochirurgicznej miasta i regionu.

W roku 1990 przy Klinice Kardiochirurii z inicjatywy A. Dziatkowiaka i K. Palucha powstała Fundacja Rozwoju Kardiochirurgii COR AEGRUM w Krakowie z honorowym przewodniczącym Ks. kardynałem Franciszkiem Macharskim, przewodniczącym Rady Fundacji Antonim Dziatkowiakiem i prezesem zarządu Karolem Paluchem. Fundacja zebrała pieniądze i wznowiła w 1990 roku budowę nowej Kliniki Kardiochirurgii UJ w Szpitalu im. Jana Pawła II. Prof. dr Antoni Dziatkowiak swą niespożytą energią i umiejętnościami organizacyjnymi doprowadził do ukończenia budowy i wyposażenia nowej Kliniki Kardiochirurgii,którą dnia 9 czerwca 1997 roku poświęcił Ojciec Święty Jan Paweł II.

W 1999 r. prof. dr Antoni Dziatkowiak wraz zespołem wprowadził Małopolski Program Ostrej Klatki Piersiowej polegający na tym, że chory z nieustającymi bólami wieńcowymi powinien w okresie „pierwszej złotej godziny” dotrzeć do Instytutu Kardiologii na koronarografię i udrożnienie zamykającej się tętnicy. Ten program obniżył w Małopolsce szpitalną śmiertelność w zawale serca z 30 do 3 procent. W październiku 2001 roku profesor Dziatkowiak po osiągnięciu wieku emerytalnego przekazał Klinikę współtwórcy krakowskiej kardiochirurgii drowi hab. med. Jerzemu Sadowskiemu powołanemu na to stanowisko przez Radę Wydziału Lekarskiego Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kontynuowanie po prof. Dziatkowiaku przez nowego kierownika Kliniki stanowiska specjalisty regionalnego w dziedzinie kardiochirugii niepodważalnie świadczy o roli Kliniki w regionie. Od 1988 roku do końca 2001 roku wykonano w krakowskiej Klinice 440 transplantacji serca, co upoważniło Radę Wydziału do zmiany nazwy Kliniki. Od 2001 roku pełna nazwa brzmi Klinika Chirurgii Serca, Naczyń i Transplantologii.

Zdzisław Krzyszkowiak

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr XXX/157/96
z dnia 20 września 1996r.
nadała Panu
Zdzisławowi Krzyszkowiakowi
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

Zdzisław Krzyszkowiak to zasłużony Mistrz Sportu. Mistrz Olimpijski z Melbourne i Rzymu. Medalista Olimpijski na 3 km. z przeszkodami (Rzym 1960 r.). Rekordzista świata na 3 km z przeszkodami (Tuła 1960 r., Wałcz 1961 r.). Wielokrotny rekordzista Europy i Polski. Najlepszy sportowiec świata w 1958 r. Trener i wychowawca.

Zdzisław Krzyszkowiak to jedna z najwspanialszych postaci nie tylko polskiego sportu, ale i ludzkiego charakteru. Ceniony za prawość, hart ducha i wytrzymałość. Był niezwykle silny wewnętrznie. Jego życzliwość, chęć niesienia pomocy i działalność dla polskiego ruchu olimpijskiego, zaowocowała wieloletnimi spotkaniami z młodzieżą i społeczeństwem nie tylko w Polsce, lecz i z Polonią na całym świecie. Jako trener i wychowawca przekazał młodzieży swoje przeżycia sportowe i wiedzę trenerską.

Poświęcił swoje życie pasji, nie szczędził sił w doskonaleniu umiejętności. Żył dla sportu i dla ojczyzny. Biegał po medale, pamiętając o etosie sportowca.

Imię Zdzisława Krzyszkowiaka nosi kolski Bieg Warciański. Jego droga życiowa została opisana w książce Bohdana Tomaszewskiego Kariera z kolcami.

Grażyna Rabsztyn

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr XXX/157/96
z dnia 20 września 1996r.
nadała Pani
Grażynie Rabsztyn
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

Grażyna Rabsztyn to polska lekkoatletka płotkarka, 3-krotna uczestniczka Igrzysk Olimpijskich (1972, 1976, 1980), 3-krotna rekordzistka świata w biegu na 100 m przez płotki (wynik 12,36 s. z 1980 jest do dziś rekordem Polski), 3-krotna mistrzyni Europy w hali w biegu na 60 m przez płotki (1974-1976). To kobieta, która osiągnęła sukces ciężką pracą, codziennym trudem, wytrwałością. To człowiek z pasją, jasnym celem w życiu.

Zbigniew Radziwonowicz

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr XXX/157/96
z dnia 20 września 1996r.
nadała Panu
Zbigniewowi Radziwonowiczowi
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

Zasłużony Mistrz Sportu, olimpijczyk, reprezentant Polski, trener i wychowawca dzieci i młodzieży. W niezwykle serdeczny sposób związany z Kołem i ideą propagowania masowego biegania.

Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie z tytułem magistra, rocznik 1951–54. Reprezentant kraju w latach 1952–1966. Dwukrotnie startował na Igrzyskach Olimpijskich – w 1952 roku w Helsinkach zajmując 14 miejsce i w 1960 roku w Rzymie, osiągając 7 miejsce. Dwukrotnie startował w Mistrzostwach Europy. Wygrał I Spartakiadę Armii Zaprzyjaźnionych w Lipsku. Indywidualnie w Mistrzostwach Polski zdobył 14 medali.

Reprezentował kilkadziesiąt razy barwy narodowe podczas meczów międzypaństwowych. Zdobył 13 medali na mistrzostwach Polski, 8 srebrnych, 5 brązowych.

Był zawodnikiem, trenerem, kierownikiem sekcji, przez 10 lat pracował w oddziale sportu. Służbę zakończył w stopniu podpułkownika z 17 grupą zaszeregowania. Jego wychowankowie zdobyli kilkanaście medali podczas Mistrzostw Polski w oszczepie, a sekcja LA około 20 razy zdobywała Drużynowe Mistrzostwo Polski w LA. Został wiele razy nagrodzony i odznaczony za swoje osiągnięcia. W 1979 roku otrzymał Krzyż Orderu Odrodzenia Polski.

Gościł w Kole wiele razy. Uświetniał swoją osobą kolskie uroczystości sportowe. Czuł się tu dobrze, był serdecznie przyjmowany. Chętnie przyglądał się mieszkańcom Koła, którzy poświęcali się dla biegów. Uważał, że by odnieść sukces trzeba trenować i mieć odpowiedniego trenera. Tylko ciężka praca prowadzi na szczyt. 80% daje praca, resztę musi wypełnić talent.

Imię Zbyszka Radziwonowicza nosi kolski Bieg „Krokus”.

Halina Trawińska

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr XLI/227/97
z dnia 24 czerwca 1997r.
nadała Pani
Halinie Trawińskiej
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

Halina Trawińska to bizneswoman i działaczka społeczna. O akt nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Koła Halinie Trawińskiej wnioskowali przed Zarządem Miasta Koła wychowankowie, wychowawcy i pracownicy administracyjno–obsługowi Internatu Specjalnego Ośrodka Szkolno–Wychowawczego w Kole. Gest ten był wynikiem półtorarocznych kontaktów Haliny Trawińskiej z placówką, przyjaźni, serdeczności i ogromnej pomocy. Wnioskodawcy uważali, że postawa pomocy dziecku, zwłaszcza upośledzonemu i biednemu, jest godna podziwu i naśladowania.

Maria Kwaśniewska-Maleszewska

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr V/16/99
z dnia 29 stycznia 1999r.
nadała Pani
Marii Kwaśniewskiej - Maleszewskiej
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

Maria Kwaśniewska - Trytkowa - Koźmińska - Maleszewska, polska lekkoatletka, brązowa medalistka w rzucie oszczepem na Olimpiadzie w Berlinie w 1936 roku, reprezentantka Polski w koszykówce i siatkówce. Działaczka PKOl i PZLA. Jako pierwsza Polka odznaczona została w 1978 brązowym medalem Orderu Olimpijskiego. Laureatka Nagrody im. Kusocińskiego (1983) i Trofeum Stulecia MKOl (1994). Synowa prezydenta Wilna, zamordowanego przez NKWD. Marzyła o złotym medalu na olimpiadzie w Tokio, która nie odbyła się z powodu wojny. Ale w tym czasie zdobyła Krzyż Walecznych za udział w obronie Warszawy. A to powód do nie mniejszej dumy niż trofea olimpijskie. Podczas licznych spotkań z młodzieżą mówiła o wartościach, którymi kierowała się w życiu – patriotyzmie oraz sprawności intelektualnej i fizycznej.

Jan Paweł II

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr IX/42/99
z dnia 27 kwietnia 1999 r.
nadała Jego Świątobliwości Ojcu Świętemu
Janowi Pawłowi II
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

We wniosku znalazł się zapis, iż: Nadanie Ojcu Świętemu tytułu Honorowego Obywatela Miasta Koła to spełnienie oczekiwań mieszkańców miasta, podkreślających swoją więź z Papieżem, niestrudzonym Pielgrzymem głoszącym światu miłość i dobroć. Jest dla Koła wielkim zaszczytem mieć wśród swoich obywateli jednego z największych synów - Polaka, któremu Ojczyzna zawdzięcza więcej niż komukolwiek innemu. Ojciec Święty Jan Paweł II został uhonorowany już kilkudziesięcioma honorowymi obywatelstwami w Polsce i wieloma na świecie. Nadanie przez Radę Miejską w Kole Honorowego Obywatelstwa Papieżowi jest podziękowaniem kolan dla Ojca Świętego za miłość i szacunek, jakim darzy każdego człowieka przez ćwierćwiecze swego pontyfikatu.

Dokument wręczył Ojcu Świętemu dnia 7 czerwca 1999 r. w Licheniu burmistrz Jerzy Przybylski oraz przewodniczący Rady Miejskiej Wojciech Jabłoński.

W kolejnym roku miała miejsce pielgrzymka dziękczynna do Watykanu (jako podziękowanie za przyjazd Ojca Świętego do Polski). Przewodniczący Wojciech Jabłoński wręczył Papieżowi malowany na szkle obraz Ratusza Miejskiego w ówczesnej fazie odbudowy. Na podarunku widniał napis „Ojcze Święty pobłogosław”.

Uchwała nr X/55/99 Rady Miejskiej w Kole z dnia 16 czerwca 1999 roku, nadała odcinkowi między ul. Włocławską a ul. Sienkiewicza nazwę Aleja Jana Pawła II. Decyzja radnych związana była z pobytem Ojca Świętego w Licheniu.

Dn. 10 grudnia 2000 r (w niedzielę) miało miejsce odsłonięcie obelisku Jana Pawła II, mieszczącego się przy alei Jana Pawła II. Była to inicjatywa Zarządu Powiatowego „Solidarność” w Kole w roku jubileuszu 20-lecia istnienia.

W 2004 r. Urząd Miejski wydał publikację pt. Honorowi Obywatele Miasta Koła, autorstwa J. Stępiński, R. Lenartowicz, K. Banasiak, Wydawnictwo – Przegląd Koniński.

Album prezentuje biogramy kilku znamienitych postaci – szczególne miejsce wśród nich zajmuje Jan Paweł II. Jeden egzemplarz został przesłany do Watykanu. Z Sekretariatu Stanu 3 lutego 2005 r. nadszedł list o treści: W imieniu Jego Świątobliwości Jana Pawła II przekazuję Panu serdeczne podziękowania za dar w postaci publikacji poświęconej Honorowym Obywatelom Miasta Koła i życzliwe słowa zawarte w liście ze stycznia br. Wdzięczny za pamięć, Ojciec Święty życzy, by rok, który niedawno rozpoczęliśmy, był dla Pana, Jego Współpracowników oraz Autorów przekazanej publikacji mocny Eucharystią. Podpisano: Asesor Mons. Gabriele Caccia.

W dniach 4-8 kwietnia 2005 r. w sali sesyjnej Ratusza Miejskiego została wyłożona księga kondolencyjna poświęcona pamięci Papieża Jana Pawła II, Honorowego Obywatela Miasta Koła.

Dnia 27 kwietnia 2005 r. odbyła się Nadzwyczajna Sesja Rady Miejskiej poświęcona pamięci Ojca Świętego oraz miało miejsce odsłonięcie tablicy pamiątkowej usytuowanej na ścianie frontowej Ratusza Miejskiego w VI rocznicę nadania Papieżowi Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła.

W maju 2005 r. dokonano odsłonięcia popiersia Jana Pawła II na obelisku usytuowanym przy alei noszącej Jego imię. Aktu odsłonięcia dokonała mieszkanka Koła pani Irena Korzeniowska. Wykonanie i montaż obelisku było inicjatywą Zarządu Powiatowego „Solidarność” w Kole, podjętą na okoliczność śmierci Papieża Polaka.

W 2006 r. Gimnazjum nr 3 w Kole przyjęło imię Papieża Jana Pawła II.

Jerzy Sadowski

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr XXII/139/2004
z dnia 20 kwietnia 2004r.
nadała Panu
Jerzemu Sadowskiemu
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

Kierownik Kliniki Chirurgii Serca, Naczyń i Transplantologii Instytutu Kardiologii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalista chirurgii ogólnej i kardiochirurgii. W KChSNiT pracuje od 1979 roku. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, gdzie pełni funkcję wiceprzewodniczącego Sekcji Kardiochirurgii oraz Zarządu Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego; Towarzystwa Chirurgów Polskich, Polskiego Towarzystwa Angiologicznego, Polskiego Towarzystwa Transplantologicznego oraz The European Association for Cardio-Thoracic Surgery. W roku 1986 założył Klub Młodych Kardiochirurgów Polskich (obecnie Klub Chirurgów Serca), w którym pełni funkcję prezesa. Jest promotorem 6 prac doktorskich. Od 1999 roku konsultantem w dziedzinie transplantologii klinicznej i kardiochirurgii.

O nadanie Honorowego Obywatelstwa profesorowi, doktorowi habilitowanemu nauk medycznych Jerzemu Sadowskiemu do Rady Miejskiej w Kole wnioskowało Polskie Towarzystwo Lekarskie Oddział w Kole oraz Stowarzyszenie Transplantacji Serca przy Krakowskiej Klinice Chirurgii Serca i Naczyń Collegium Medicum Oddział w Kole. Podkreślali zasługi profesora dla mieszkańców miasta. Jerzy Sadowski zawsze jest do dyspozycji i udziela porad tym kolanom, którzy pomocy lekarskiej od wybitnego kardiochirurga potrzebują. Niejeden mieszkaniec Koła zawdzięcza mu zdrowie i życie.

Leonard Jaroszewski

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr XXVII/173/04
z dnia 31 sierpnia 2004r.
nadała Panu
Leonardowi Jaroszewskiemu
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

W kwietniu 2004 roku grupa radnych złożyła na ręce Przewodniczącej Rady Miejskiej w Kole wniosek o nadanie tytułu Honorowego Obywatela Miasta Koła druhowi harcmistrzowi Leonardowi Jaroszewskiemu. Wniosek poparły podpisami osoby związane z harcerstwem w mieście Kole. W sierpniu Kapituła rozpatrzyła i pozytywnie zaopiniowała dokument. Uznała, że zasługi Leonarda Jaroszewskiego dla harcerstwa, dzieci i młodzieży są niekwestionowane.

Marek Kukuryka

Uchwałą z dnia 27 czerwca 2008 r.
Pan Marek Kukuryka
został mianowany Honorowym Obywatelem Miasta Koła.
Uroczystość wręczenia Aktu Nadania miała miejsce 7 października
w sali konferencyjnej Ratusza Miejskiego

W dniu 22 kwietnia 2008 roku do Przewodniczącego Rady Miejskiej w Kole wpłynęło pismo o nadanie tytułu Honorowego Obywatela Miasta Kola Panu Markowi Kukuryce wystosowane przez Prezesa Towarzystwa Samorządowego Senatora RP Pana Ireneusza Niewiarowskiego.

Zostało w nim zawarte uzasadnienie następującej treści: Pan Marek Kukuryka w marcu bieżącego roku zakończył pracę na stanowisku prezesa zarządu Sanitec Koło. Swą pracę w Sanitec Koło rozpoczął w sierpniu 1993 r., bezpośrednio po zakupieniu fabryki przez GrupęSanitec. W 1996 r. Marek Kukuryka został prezesem zarządu Sanitec Koło sp z o. o. Był współtwórcą i inicjatorem przekształcenia typowej firmy pro¬aukcyjnej, jaką była kolska ceramika na początku przemian gospodarczych w naszym kraju, w nowoczesny zakład zatrudniający coraz więcej mieszkańców miasta. Dzięki temu Sanitec Koło jest obecnie w stanie elastycznie reagować na wyzwania rynku, odpowiadać na potrzeby klientów, wyróżniać się wśród innych firm z tej branży oraz ekspansywnie rozwijać. Sanitec Koło jest dziś niekwestionowanym liderem krajowego rynku ceramiki sanitarnej. Jest także najlepiej rozpoznawalną marką wśród producentów wyposażenia łazienek w Polsce.

Sanitec Koło w czasie kadencji Marka Kukuryki zostało laureatem wielu prestiżowych nagród, do których należą Nagroda Gospodarcza Prezydenta RP, tytuł lidera BCC, trzy złote medale Międzynarodowych Targów Poznańskich oraz godło promocyjne Teraz Polska. Wszystkie te sukcesy firmy nierozerwalnie kojarzonej z Kołem są w znaczącej mierze zasługą prezesa. Biorąc pod uwagę wkład Pana Marka Kukuryki w rozwój gospodarczy miasta, jego promocję, wspieranie lokalnych imprez i wydarzeń, nadanie jego osobie tytułu Honorowego Obywatela Miasta Koła jest w pełni uzasadnione.

W związku z powyższym w dniu 12 czerwca br. odbyło się posiedzenie Kapituły opiniującej wnioski o nadanie Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła, która po zapoznaniu się z przesłanym materiałem, jednogłośnie zaopiniowała go pozytywnie (obecnych na posiedzeniu było 4 członków Kapituły).

Janusz Kapusta

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr XLVI/359/2009
z dnia 28 października 2009 r.
nadała Panu
Januszowi Kapuście
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

W dniu 15 października 2009 r. do Biura Rady Miejskiej w Kole wpłynął wniosek o nadanie Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła Panu Januszowi Kapuście wystosowany przez Przewodniczącego Rady Miejskiej w Kole Pana Roberta Cesarza.

We wniosku zostało zawarte uzasadnienie niniejszej prośby następującej treści:

Szanowni Państwo, składam wniosek o nadanie Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła Panu Januszowi Kapuście - Wielkiemu Ambasadorowi Ziemi Kolskiej i Polski w świecie. Szczególnie związek z Ziemią Kolską i miastem Kołem a także promocja miasta w świecie skłoniły mnie do złożenia owego wniosku.

Pan Janusz Kapusta urodził się 15.09.1951 r. w Zalesiu koło Dąbia nad Nerem (powiat kolski). Jest absolwentem Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu, studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz na Wydziale Historii Filozofii Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Już w latach studenckich publikował wiele rysunków nie tylko w prasie polskiej ("Szpilki", "Radar", "ITD.", ,"Forum") ale także niemieckiej i francuskiej. W 1981 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Planował, że pobędzie w Nowym Jorku chwilę, zobaczy czym jest Ameryka i wróci do kraju. Ogłoszony w Polsce stan wojenny sprawił, że pozostał w Stanach. Ten okres wyznaczają artystyczne dokonania: bibliofilskie wydanie "Zniewolonego umysłu" Czesława Miłosza, wystawa obrazów realistyczno-abstrakcyjnych w galerii Andre Zarre’a i fascynacja geometrią. Jak sam wspomina, 11 stycznia 1985 r. wydarzył mu się K-dron. Dziesięć lat później opisał to wydarzenie w książce ,"K-dron - opatentowana nieskończoność" (1995r.). Dziś możemy szczycić się faktem, że owa bryła - jedyna w Polsce i świecie znalazła swoje miejsce w Kole, tym samym wyróżnia nas i promuje nasze miasto.

W październiku 2000 r. w Miejskim Domu Kultury odbyła się I kolska prezentacja wystawy, "Janusz Kapusta w New York Times". W związku z tym artysta nadesłał fax następującej treści: „W związku z otwarciem w dniu dzisiejszym wystawy, chciałbym wszystkich przywitać i pozdrowić. Jest to dla mnie bardzo znaczące i przyjemne wydarzenie. Koło stało się jednym z najważniejszych miejsc w moim życiu, nie tylko dlatego, że 49 lat temu urodziłem się w tym powiecie, ale także, że mieszka tu moja mama, babcia i siostra (...), a tym samym każdego roku jestem tu choćby przez chwilę i dzięki nim czuję się u siebie”.

Kolskie placówki kultury organizowały wystawy prac artysty, które to wydarzenia były relacjonowane w telewizji i opisywane przez prasę o zasięgu lokalnym i ogólnopolskim. Janusz Kapusta spotykał się z kolską młodzieżą, której pokazywał swoje prace i przekonywał, by nie bała się podejmowania w życiu wyzwań. J. Kapusta uczynił depozytariuszem swoich kilkudziesięciu rysunków prasowych byłą dyrektor MDK Panią Halinę Grabowską. We wrześniu 2009 r. nastąpiło odsłonięcie pomnika K-dronu stojącego przy siedzibie Starostwa Powiatowego, w którym wziął udział sam artysta. Powiedział wtedy: "(...) Koło szanuje siebie, bo każda ziemia jest tak mądra, jak mądrzy są w niej ludzie. Cieszę się, że stało się to także moim udziałem".

Reasumując, uważam, że związek Janusza Kapusty z Kołem ma charakter nie tylko rodzinny, ale także artystyczny i społeczny. Dlatego nadanie Honorowego Obywatelstwa Panu Januszowi Kapuście będzie symbolicznym potwierdzeniem więzi, która łączy go z Kołem od wielu lat, a jednocześnie podziękowaniem za żywy przykład patriotyzmu lokalnego i promocję Małej Ojczyzny na arenie międzynarodowej.

W związku z powyższym w dniu 19.10.2009r. odbyło się posiedzenie Kapituły opiniującej wnioski o nadanie Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła, która po zapoznaniu się z przesłanym materiałem zaopiniowała go pozytywnie.

Tomasz Kos

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr LVIII/440/2010
z dnia 7 lipca 2010 r.
nadała Panu
Tomaszowi Kosowi
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

W dniu 28.04.2010 r. do Kapituły działającej przy Radzie Miejskiej w Kole wpłynął wniosek o nadanie Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła Panu Tomaszowi Kosowi, wystosowany przez radnych Andrzeja Sobisia oraz Sławomira Grabowicza, o treści:

My niżej podpisani zgłaszamy wniosek do Kapituły przy Radzie Miejskiej w Kole o nadanie Honorowego Obywatela Miasta Koła Tomaszowi Kosowi, piłkarzowi - wychowankowi naszego klubu „Olimpia” Koło, w którym to rozpoczynał swoją bogatą karierę sportową, w związku z Jubileuszem 90 - lecia klubu.

We wniosku zostało zawarte uzasadnienie niniejszej prośby następującej treści:

Tomasz Kos urodzony 4 kwietnia 1974 roku w Kole. Swoją bogatą karierę sportową rozpoczynał w SKS „Płomień” przy Szkole Podstawowej Nr 1 w Kole, pod okiem trenera p. Wiesława Tomczyka.

Z tym klubem zdobył l miejsce w Ogólnopolskim Turnieju Piłkarskim organizowanym przez gazetę „Sztandar Młodych”. Następnie kolejne lata tzn. 1989 - 1993 spędził w klubie sportowym „Olimpia” Koło, w którym to podnosił swoje umiejętności piłkarskie. Przy okazji rozgrywania meczów towarzyskich organizowanych z drużynami I ligowymi: Zawiszą Bydgoszcz, Miliarderem-Sokół Pniewy a także Orłami Górskiego, został zauważony jako młody obiecujący zawodnik. Zaprocentowało to przejściem w 1993 r. do drużyny Sokoła Pniewy, w którym to pod okiem trenera Adama Topolskiego zdobywał szlify piłkarza I-ligowego. Pierwszym występem w I-lidze był mecz z Legią Warszawa. W latach 1993-1996 rozegrał 64 mecze, strzelając 6 bramek.

Następnie w latach 1996-1999 był zawodnikiem I-ligowego klubu ŁKS Łódź, w którym to rozegrał 78 meczów, strzelając bramkę. W czerwcu 1998 roku świętował zdobycie mistrzostwa Polski.

Kolejne lata jego szybkiej kariery to gra w klubach zagranicznych. W 1999 roku przechodzi do II ligowego klubu niemieckiego FC Gutersloch. W klubie tym rozegrał 14 meczów, strzelając również bramki.

Swoją pracą, zaangażowaniem i grą potrafił zjednać sobie sympatię kibiców i trenerów klubów. Jego dobra postawa sprawiła, iż w lipcu 1999 roku zmienił klub na 1.FC Nurnberg, z którym to w czerwcu 2000 roku świętował awans do I Bundesligi. W barwach tegoż klubu w latach 1999-2004 rozegrał 102 spotkania, strzelając 1 bramkę. W ostatnim okresie swojej gry w tym klubie, swoją grą, pracą dostąpił zaszczytu piastowania funkcji kapitana drużyny.

Przykra kontuzja uniemożliwiła mu na krótko kontynuację kariery sportowej, jednak upór doprowadził go do powrotu na boisko piłkarskie. Od 2004 roku dalszą karierę kontynuuje w zespole FC Erzgebirge Aue, w którym to rozegrał około 160 meczów, strzelając 3 bramki.

W reprezentacji Polski rozegrał 3 spotkania: 15 listopada 2000 roku z Islandią, 21 sierpnia 2002 roku z Belgią, 7 września 2002 roku z San Marino. Był bliski wyjazdu na Mistrzostwa Świata w Korei i Japonii w 2002 roku.

Nigdy nie wstydził się, że pochodzi z Koła, małej miejscowości gdzie też rodzą się talenty na miarę gry w klubach pierwszoligowych - Polski i Niemiec.

Nie zapominał też o swoim mieście, jak tylko mógł to chętnie wspomagał organizację turniejów dla juniorów organizowanych przez klub „Olimpia” Koło czy poprzez zakup strojów sportowych dla młodych piłkarzy.

Możemy go stawiać za przykład dla całej kolskiej młodzieży piłkarskiej, że praca, jeszcze raz praca może ich doprowadzić do takich wyników jakie osiągnął Tomasz Kos.

Przedstawiając, jakże bogatą karierę piłkarską naszego rodaka, który poprzez swoją grę na pewno godnie reprezentował nie tylko nasze miasto ale i Polskę - mamy nadzieję że przy okazji Jubileuszu 90-lecia klubu sportowego „Olimpia” Koło Kapituła pozytywnie zaopiniuje nasz wniosek.

W związku ze złożonym wnioskiem w dniu 18.05.2010 r. odbyło się posiedzenie Kapituły opiniującej wnioski o nadanie Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła, która po zapoznaniu się z w/w materiałem poprosiła wnioskodawców o uzupełnienie wniosku w zakresie wyjątkowych zasług Pana Tomasza Kosa dla miasta (dot. np. promocji miasta Koła). W dniu 16.06.2010 r. wnioskodawcy złożyli uzupełnienie wniosku o następującej treści:

W ślad za złożonym przez nas wnioskiem o nadanie Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła oraz pismem Kapituły z dnia 19.05.2010 r. nr. BR.0065-10-1/l0, chcielibyśmy jako wnioskodawcy uzupełnić nasz wniosek o co prosiła w swoim piśmie Kapituła.

Jako wnioskodawcy, mamy świadomość że przyznanie tak zaszczytnego tytułu dla sportowca może być problemem dla Kapituły, jednak chcielibyśmy nadmienić, że już kilku sportowców nie pochodzących z naszego Miasta otrzymało ten zaszczytny tytuł.

Dla nas już sama jego obecność w reprezentacji Polski i reprezentowanie ich barw w Europie jest dużym na pewno zaszczytem dla mieszkańców naszego miasta jak i dla trenującej młodzieży dążącej do tegoż samego celu. Jednocześnie nadmieniamy o:

jego pomocy sponsorowskiej w organizacji turniejów dla juniorów,
zakupie strojów sportowych i sprzętu sportowego dla piłkarzy naszego klubu,
udziale w licznych spotkaniach z młodzieżą nie tylko w klubie ale również w szkołach, świetlicach osiedlowych propagujących rozwój fizyczno-ruchowy naszej młodzieży poprzez piłkę nożną,
branie czynnego udziału w akcjach charytatywnych na rzecz dzieci niepełnosprawnych i nie tylko,
pomoc i wsparcie dla zdolnych piłkarzy z naszego miasta przy podnoszeniu swoich kwalifikacji sportowych w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Łodzi.

Podczas swojej długiej i owocnej kariery sportowej, udzielając licznych wywiadów w polskiej prasie sportowej a także i zagranicznej, z dumą podkreślał swoje korzenie sportowe iż wywodzi się z małego miasta Koła, gdzie również rodzą się wielkie talenty sportowe i nie tylko.

Wobec powyższego w dniu 23.06.2010 r. Kapituła odbyła kolejne posiedzenie na którym wniosek o nadanie Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła Panu Tomaszowi Kosowi został zaopiniowany przez Kapitułę pozytywnie.

Dariusz Waldemar Matysiak

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr LII/485/2014
z dnia 10 października 2014 r.
nadała Panu
Dariuszowi Matysiakowi
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

P. Dariusz Matysiak otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła za dorobek w dziedzinie literatury i sztuki.

Jest autorem 5 książek, których akcja powiązana jest z Kołem. Trzy powieści o Kole zasługują na szczególną uwagę: „Koło czasu” – napisana na 650. lecie miasta Koła, „Febra” – napisana z okazji 150. rocznicy wybuchu powstania styczniowego w Kole i okolicach oraz bestseller „Wartbrucken”.

Urodził się 25.08.1961 w domu przy ulicy Toruńskiej, gdzie wraz z rodzicami i bratem mieszkał do stycznia 1965 roku. Gdy rodzice Pana Dariusza kupili dom przy ulicy Wąskiej 3, tuż przy istniejącym wówczas przystanku kolei wąskotorowej, zaczął się Jego najpiękniejszy okres życia - szczęśliwe dzieciństwo. To tam, nie wiedząc o okrutnym losie Żydów wywożonych do Chełmna, bawił się beztrosko na peronie kolejki. Z czasem dowiedział się, że w tym samym domu przed laty mieszkała Stanisława Krzycka, otoczona w rodzinie Pana Dariusza legendą, jakby sama była jej członkiem. Mama Pana Dariusza gromadziła wszystkie książki wielkiej pisarki. Cóż, widocznie w domu przy ulicy Wąskiej pozostały po „Stasi” jakieś fluidy, które Pana Dariusza - nieświadomego - otaczały od dawna.

Z wielkim sentymentem p. Dariusz wspomina lata spędzone w przedszkolu przy ulicy Szkolnej. Ma z tego okresu kilka zdjęć, których przeglądanie za każdym razem wywołuje silne wzruszenie. Z tym okresem wiąże się rodzinna anegdota: każde z dzieci miało robione zdjęcie, z którego powstawał oprawiony w ramkę portrecik - aby stać się jego posiadaczem, należało uiścić jakąś opłatę na rzecz fotografa. Gdy mama p. Dariusza przyszła odebrać Go z przedszkola, pociągnął ją za rękę do sali, w której stały owe portreciki, stanął przed tym właściwym i błagalnie poprosił: „Mamo! Kup Darka Matysiaka!”. Na szczęście, mama zastosowała się do tej prośby, portrecik kupiła i do dzisiaj wisi on na honorowym miejscu w domu p. Dariusza. Nie zaginął pomimo wielu przeprowadzek. Przypomina ten wspaniały okres życia, gdy dziecko - nieświadome trudów bycia dorosłym - cieszy się każdym dniem, nie wiedząc zbytnio czym jest garb i niepewność przyszłości.

Okres zdobywania wiedzy to Szkoła Podstawowa numer 1. jako miejsce sympatyczne pomimo, że nauczyciele byli raczej surowi i wymagający. Po latach p. Dariusz ocenia, że poziom nauki w tej szkole był wysoki (zwłaszcza z matematyki i języka rosyjskiego), skoro w oparciu o tę bazę bez kłopotów radził sobie na dalszych etapach nauki. Okres edukacji szkolnej to nie tylko nauka, to również czas zawiązywania przyjaźni, pierwszych miłości, itd. … Czas piękny, ale jak wszystko w życiu i on przeminął. Pozostały tylko wspomnienia, garść zdjęć, a także serdeczne uściski przy okazji spotkań po latach.

Jesienią 1976 roku p. Dariusz opuszcza Koło i wyjeżdża do Technikum Mleczarskiego we Wrześni. Był co prawda półroczny okres pracy w Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Kole, ale zaraz potem nastąpił wyjazd na studia w Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, a po ich ukończeniu praca i wieloletnie zamieszkiwanie w Warszawie. Była jeszcze jedna próba powrotu do Koła (bodaj w 1991 roku), gdy p. Dariusz ubiegał się o stanowisko prezesa Spółdzielni Mleczarskiej. I na tym pewnie skończyłyby się relacje p. Dariusza z Kołem . . . gdyby nie obudziła się w Nim potrzeba pisania. To właśnie przy tej okazji wyszła na jaw Jego utajona, głęboka miłość do Koła. Przy pisaniu każdej powieści musiał - w mniejszym lub większym stopniu - powiązać akcję książki z rodzinnym miastem. Kulminacją tej wewnętrznej potrzeby było oczywiście „Koło czasu” - rzecz o założeniu miasta w średniowieczu oraz ostatnia powieść „Warthbrücken”, która opowiada smutne dzieje okupacji niemieckiej.

Sukces spektaklu „Warthbrücken”, zbiorowego dzieła wszystkich zaangażowanych w to przedsięwzięcie osób, zaskoczył nie tylko widzów, ale i samego autora i reżysera. Okazało się bowiem, że temat nadal jest nośny i ważny, ale również - co ważniejsze - że są w Kole ludzie, którzy bezinteresownie potrafią zrobić coś dla idei, jeżeli uznają, że ta idea jest ważna dla innych. Panu Dariuszowi, aktorom i wielu innym osobom, które pomagały i wspierały Go w trudnym dziele przygotowania spektaklu jesteśmy bardzo wdzięczni.

Na koniec garść suchych danych biograficznych:

Data urodzenia: 25.08.1961 w Kole
Wykształcenie: wyższe ekonomiczne (Akademia Ekonomiczna w Poznaniu - 1985)
Zawód wykonywany: informatyk
Miejsce zamieszkania: Tarnowo Podgórne
Stan cywilny: żonaty (ślub z Iwoną z d. Wandel - 1986, syn Adam - 1988, syn Marcin - 1990, obaj synowie ukończyli Politechnikę Poznańską)

Robert Andre

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr LI/501/2018
z dnia 31 stycznia 2018 r.
nadała Panu
Robertowi Andre
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

W dniu 11 stycznia 2018 roku odbyło się posiedzenie Kapituły w składzie: Ewa Baryła, Halina Musiałek, Teresa Brzoska, Sebastian Kuty, Florian Olejniczak. Kapituła obradowała pod przewodnictwem Przewodniczącego Rady Miejskiej Artura Szafrańskiego. Czlonkowie Kapituły po szczegółowej analizie biografii pana Roberta Andre, jego dorobku oraz aktywnej i bezinteresownej działalności na rzecz społeczeństwa Miasta Koła w obszarze kultury, sportu, zdrowia i oświaty oraz za zasługi dla rozwoju przemysłu w mieście Kole, co przekłada się na promocję naszego miasta w skali ogólnopolskiej i poza granicami kraju pozytywnie ocenili wniosek złożony przez Przewodniczącego Rady Miejskiej w sprawie nadania Honorowego Obywatelstwa Miasta Koła za zasługi w zakresie działalności na rzecz społeczeństwa Miasta Koła w obszarze kultury, sportu, zdrowia i oświaty oraz za zasługi dla rozwoju przemysłu w mieście Kole.

Pan Robert Andre urodził się w dniu 28 maja 1952 roku w Kielcach, z zawodu jest mgr. inżynierem chemikiem, absolwentem Politechniki Poznańskiej, a obecnie prezesem zarządu Spółki ANDRE ABRASIVE ARTICLES w Kole, autorem różnych publikacji i patentów z zakresu chemii materiałów ściernych.

Po ukończeniu Wydziału Chemicznego Politechniki Poznańskiej w 1976r. odbył staż w Poznańskich Zakładach Nawozów Fosforowych, a po odbyciu służby wojskowej w ramach Szkoły Oficerów Rezerwy w Wyższej Szkole Służb Kwatermistrzowskich w Poznaniu i uzyskaniu stopnia oficera rezerwy, rozpoczął pracę w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym VIS w Kole, a następnie jako specjalista technolog w Fabryce Materiałów i Wyrobów Ściernych w Kole. W roku 1987 zarejestrował własną działalność gospodarczą pod nazwą „Zakład Wytwarzania Materiałów Ściernych”, który w 1990 r. przybrał obecną nazwę ANDRE ABRASIVE ARTICLES.

Robert Andre jest znany w kolskim środowisku jako pracodawca, który zapewnia ergonomiczne i przyjazne warunki pracy swoim pracownikom, stara się ciągle doskonalić i unowocześniać miejsca pracy. Firma „ANDRE” jest postrzegana przez lokalną społeczność jako przestrzegająca zasad „fair-play” w stosunku do swoich interesariuszy, za co wielokrotnie została uhonorowana przez Krajową Izbę Gospodarczą w Warszawie stosownymi nagrodami i certyfikatami.

Pan Robert Andre współpracuje w różnorodnych formach z instytucjami, organizacjami i stowarzyszeniami na terenie miasta i regionu: Urzędem Miejskim, Starostwem Powiatowym, Powiatową i Miejską Biblioteką Publiczną, Muzeum Technik Ceramicznych, Miejskim Domem Kultury, Miejskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji, Hufcem ZHP, Państwową Szkołą Muzyczną im. K. Szymanowskiego, Miejską Orkiestrą Dętą, Klubem Sportowym „Olimpia”, Stowarzyszeniem Przyjaciół Miasta Koła nad Wartą, Manufakturą Piosenki Harcerskiej „Wartaki”, Klubem Młodzieżowym LOK „Kolska Starówka”, Kolskim Towarzystwem Cyklistów, Międzyszkolnym Klubem Sportowym „Triathlon”, Stowarzyszeniem „Malinowa Mamba”, Stowarzyszeniem Klub Seniora „Trzecia zmiana”, Polskim Związkiem Niewidomych, Polskim Czerwonym Krzyżem i wieloma innymi.

Wśród wielu inicjatyw Pana Roberta Andre w obszarze pełnionych funkcji oraz organizowania, wspierania i sponsorowania przedsięwzięć na terenie Ziemi Kolskiej, do najważniejszych można zaliczyć:

pełnienie społecznej funkcji Przewodniczącego Rady Muzeum przy Muzeum Technik Ceramicznych w Kole i sponsorowanie tej placówki;
sponsorowanie imprez kulturalnych i wystaw w Miejskim Domu Kultury w Kole, w tym inicjatywa utworzenia „Galerii Nowej”, ufundowanie tablicy pamiątkowej przy „Galerii Jerzego Buszy” oraz wspieranie lokalnych spektakli teatralnych;
wsparcie merytoryczne i finansowe utworzenia stałej wystawy „Fajans kolski” im.Cz. Freudenreicha zlokalizowanej w kolskim ratuszu;
współzałożyciel Kolskiego Klubu Fotograficznego „Fakt” im. prof.dr. T. Cypriana i jego wieloletni prezes, a obecnie prezes honorowy;
autor, kurator i juror licznych wystaw i konkursów fotograficznych, w tym międzynarodowego konkursu „Portret”, twórca „ Kolskich Spotkań z Fotografią” – corocznych warsztatów na terenie MDK w Kole, członek Związku Polskich Artystów Fotografików;
wieloletni udział w sponsorowaniu publikacji „Rocznik Kolski” i innych wydawnictwi albumów o mieście Kole i powiecie kolskim;
sponsorowanie imprez sportowych organizowanych przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji, takich jak: Międzynarodowy Bieg Warciański, Grand Prix Koła w bieganiu, turnieju piłkarskiego „ANDRE CUP”;
fundowanie stypendiów uczniowskich w ramach Towarzystwa Samorządowego w Koninie;
sponsorowanie Wielkiej Orkiestry Świątecznej pomocy wraz z udziałem rzeczowym w corocznych licytacjach.

W sferze gospodarczej ANDRE ABRASIVE ARTICLES posiada ponad 30-letnie doświadczenie w projektowaniu, wytwarzaniu i dystrybucji uniwersalnych i specjalizowanych narzędzi ściernych ze spoiwem ceramicznym i żywicznym do profesjonalnych zastosowań w przemyśle motoryzacyjnym, łożyskowym, budownictwie, hutnictwie, a nawet spożywczym i tytoniowym.

Pan Robert Andre zaczynał budowanie firmy „od zera” – obecnie Spółka „ANDRE” dostarcza swoje wyroby do prawie 1000 stałych odbiorców w Polsce i na świecie, zatrudniając 210 pracowników i współpracując z wieloma lokalnymi kooperantami na zasadzie outsourcingu, będąc tym samym jednym z większych pracodawców w Kole. Sprzedaż eksportowa stanowi ponad 22% przychodów i jest kierowana do takich krajów jak: Niemcy, Szwecja, Hiszpania, Iran, Indie, Egipt, Czechy, Litwa, Francja, a nawet Chiny, przy czym zdecydowanie największy jest rynek niemiecki.

Produkowane narzędzia ścierne spełniają wszystkie międzynarodowe normy jakościowe, branżowe i środowiskowe, w tym ISO 9001:2008, ISO 14001:2015, PN-N 18001:2004 oraz EN 12413. Na szczególną uwagę zasługuje współpraca z jednostkami naukowymi takimi jak: Instytut Zaawansowanych Technologii w Krakowie, Instytut Metali Nieżelaznych w Gliwicach oraz uczelniami wyższymi: Politechniką Poznańską, Koszalińską, Rzeszowską i Łódzką.

Personalnie inż. Robert Andre jest członkiem Rady Biznesu na Wydziale Inżynierii Zarządzania Politechniki Poznańskiej oraz Rady Przemysłu na Wydziale Budowy Maszyn i Zarządzania tej uczelni. Od wielu lat jest również członkiem Rady Kolskiej Izby Gospodarczej i Konińskiej Izby Gospodarczej. W bieżącym roku został zaproszony do Komitetu Honorowego Międzynarodowej Konferencji Rozwoju Przemysłu – 24th International Conference on Production Research, zorganizowanej przez Politechnikę Poznańską.

Pan Robert Andre w swojej karierze zawodowej i społecznej uzyskał szereg indywidualnych odznaczeń, nagród i wyróżnień, z których najważniejsze to:

Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez Prezydenta RP;
Odznaka „Za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego” nadane przez Marszałka województwa wielkopolskiego;
tytuł Ambasador Polskiej Gospodarki przyznany przez Business Centre Club w kategorii Partner Firm Zagranicznych;
tytuł Wielkopolski Menadżer Jakości przyznany przez Wielkopolski Instytut Jakości – Unię Wielkopolan;
statuetka MECUM TUTISSIMUS IBIS – Pracodawca – organizator pracy bezpiecznej;
Medal Europejski przyznany przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej;
Wielkopolski Filar Biznesu przyznany przez Wielkopolski Klub Kapitału;
Srebrny Medal Fotoklubu RP w Warszawie za całokształt twórczości fotograficznej.

Kazimierz Kasperkiewicz

Akt nadania honorowego obywatelstwa miasta Koła:
Rada Miejska w Kole Uchwałą Nr XV/124/2019
z dnia 25 września 2019 r.
nadała Panu
Kazimierzowi Kasperkiewiczowi
tytuł Honorowego Obywatela Miasta Koła

Kazimierz Kasperkiewicz, urodził się 7 listopada 1929 r. w Mikuszowicach Krakowskich (obecnie część Bielska-Białej), gdzie stykał się z różnymi narodowościami i wyznaniami. Jest synem Adolfa i Heleny z d. Handzlik. Przed wojną ukończył trzy klasy Szkoły Powszechnej, a w czasie okupacji jako Polak tylko czwarta i piątą klasę. Podczas okupacji niemieckiej pracował jako robotnik przymusowy na Poczcie Głównej w Bielsku. W 1949 r. zdał maturę w bielskim liceum i rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (I stopień). Studia (II stopnia) kontynuował na Uniwersytecie Poznańskim, na którym zdobył dyplom magistra filologii niemieckiej w 1954 r.

W tym samym roku, z tzw. nakazu pracy, rozpoczął pracę jako nauczyciel w Szkole Powszechnej i Liceum Pedagogicznym w Grudziądzu, a w latach 1955-1960 w Liceum Pedagogicznym z językiem wykładowym polskim i niemieckim w Świdnicy Śląskiej.

Od 1960 r. mieszka w Kole. Uczył w Technikum Ekonomicznym, a następnie w Liceum Ogólnokształcącym w Kłodawie i dochodząco w Liceum Ogólnokształcącym w Kole. Nauczał również w Technikum Rolniczym w Kościelcu. Następnie w latach 1970-1975 pracował w Fabryce Materiałów i Wyrobów Ściernych Korund jako kierownik Zakładowego Ośrodka Informacji Technicznej i Ekonomicznej. Potem od 1975 do 1980 pracował w Wojewódzkim Komitecie Stronnictwa Demokratycznego w Koninie. Po powrocie do zawodu nauczycielskiego w roku 1980 uczył w Zespole Szkół Zawodowych w Kole. Stamtąd, w roku 1990 przeszedł na emeryturę nauczycielską.

W 1970 r. został wpisany na listę tłumaczy przysięgłych języka niemieckiego Ministerstwa Sprawiedliwości i wykonuje ten zawód do dnia dzisiejszego. Pomagał osobom, starającym się o odszkodowanie za pracę przymusową podczas II wojny światowej, wypłacanych przez Fundację Polsko-Niemieckie Pojednanie. Od 1 września 1995 r. był członkiem Delegatury Wojewódzkiej w Koninie Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu do chwili rozwiązania tejże Delegatury 30.01.1997 r.

Przez całe swoje życie poświęcał się działalności społecznej i regionalistycznej. Działacz Stronnictwa Demokratycznego, od 1959 r. członek Związku Nauczycielstwa Polskiego. W latach 1962-1970 był prezesem Ogniska ZNP oraz członka Zarządu Powiatowego ZNP w Kole. W 1982 r. reaktywował działalność ZNP, tworząc Oddział Szkół Średnich Miasta Koła, w którym pełnił funkcje prezesa. Równocześnie w latach 1982-1994 był członkiem Zarządu Okręgu ZNP w Koninie. Po przejściu na emeryturę został członkiem Zarządu Oddziałowej Sekcji Emerytów i Rencistów ZNP. Przez trzy kadencje, w latach1973-1988, był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Kole. W latach 1985-1999 działał w Kolskim Towarzystwie Kulturalnym, gdzie był sekretarzem redakcji periodyku „Ziemia Kolska”. W latach 2001-2006 był wiceprezesem Towarzystwa Przyjaciół Miasta Koła, a po jego rozwiązaniu w latach 2007-2011 założycielem i prezesem Stowarzyszenia Przyjaciół Miasta Koła n/Wartą. Po rezygnacji z funkcji został prezesem honorowym.

O Jego dociekliwości historyczno-regionalistycznej może świadczyć wydarzenie z 14 listopada 2011 r. W Muzeum byłego niemieckiego Obozu Zagłady Kulmhof w Chełmnie nad Nerem odbyła się uroczystość odsłonięcia nowej tablicy pamiątkowej z nazwiskami 56 ofiar-rozstrzelanych Polaków-zakładników, więźniów z powiatu kolskiego dnia 15.11.1939 r. Zastąpiła ona starą tablicę z 19 nazwiskami. Pełną listę nazwisk udało się ustalić Kazimierzowi Kasperkiewiczowi, który znalazł w Archiwum Państwowym w Poznaniu listę rozstrzelanych.

Historia Koła i Ziemi Kolskiej to od przeszło 30 lat nieprzemijająca pasja Kazimierza Kasperkiewicza, który jest autorem ponad 250 artykułów publikowanych na łamach prasy lokalnej i regionalnej, w tym także w periodykach o zasięgu wojewódzkim. W latach 1966-1972 opublikował kilka artykułów metodycznych w "Językach obcych w szkole". Jest redaktorem i współredaktorem publikacji zbiorowych, tłumaczem wstępów/przedmów z języka polskiego na język niemiecki kilku pozycji regionalistycznych dotyczących Koła. Jest inicjatorem wydania pracy „Wesele ludowe spod Koła” Ignacego Ziembowicza, autorem przedmów do zbioru fraszek Stanisława Galemby i do dwóch tomików liryk Zbigniewa Bagińskiego. Opracował 12 biogramów w "Słowniku biograficznym nauczycieli Wielkopolski Wschodniej" (Konin 2012). Łącznie jest autorem ponad 50 biogramów zasłużonych dla Ziemi Kolskiej w XIX i XX wieku. Od 2008 r. jest członkiem zespołu redakcyjnego „Rocznika Kolskiego”, w którym prowadzi stałą rubrykę „Nowości regionalistyczne”.

Za swoją pracę odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką ZNP, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz innymi odznaczeniami i medalami pamiątkowymi.

W 2007 r. uzyskał tytuł „Kolska Osobowość” w plebiscycie czytelniczym zorganizowanym przez Powiatową i Miejską Bibliotekę Publiczną w Kole. W 2008 r., w uznaniu zasług dla kultury, otrzymał Nagrodę Główną Wielkopolskiego Towarzystwa Kulturalnego w Poznaniu wraz ze statuetką Pegaza, a w plebiscycie na „Człowieka 10-lecia Miasta Koła i Powiatu Kolskiego” zwyciężył w kategorii Działacz społeczny. W 2017 r. podczas gali „Czesławy 2017” otrzymał, w kategorii działania prospołeczne na rzecz miasta Koła, Nagrodę Specjalną.

Jest Honorowym Obywatelem Miasta Koła (nadanie w 2019 r.) oraz Zasłużonym dla Powiatu Kolskiego. W październiku 2019 r. na lokalnym rynku wydawniczym ukazała się publikacja zatytułowana: „Civis Colensis. Księga dedykowana Kazimierzowi Kasperkiewiczowi w 90. rocznicę urodzin” pod redakcją naukową Piotra Gołdyna, wydana przez Urząd Miejski w Kole.